رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی گفت: مشکلات ایجادشده برای صادرکننده مانند واگذاری محصول با ارز نیمایی، شرایط صدور زعفران را برای تولیدکننده بسیار سخت کرده است.
حسین محمدیان درباره صادرات زعفران اظهار کرد: کشور ما از دیرباز مزیتی در زمینه تولید زعفران داشته و خراسان بزرگ اولین قطب تولیدکننده زعفران در کشور است. درباره کاهش صادرات محصولات کشاورزی، بویژه زعفران باید به تخصیص نیافتن ارز برای این مورد اشاره کرد.
وی با تاکید بر اینکه مشکلات ایجادشده برای صادرکننده، شرایط صدور این محصول را سخت‌تر از پیش کرده است، ادامه داد: تاکید به صادرکننده برای واگذاری محصول خود با ارز نیمایی و قیمت حدود ۴۴ هزار تومان شرایط را برای تولیدکننده بسیار سخت کرده است.
رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی گفت: مهمترین مشکل بر سر راه صادرات زعفران، نرخ صادرات آن است که باید معادل قیمت کف بازار باشد. این موضوع توجیه مناسبی برای بازار صادرکننده و کشاورز دارد. با توجه به اینکه بخش عمده فروش زعفران به کشاورز می‌رسد، خرید زعفران از کشاورز با نرخ ارز دستوری بسیار متفاوت از قیمت ارز ترجیحی است.
محمدیان درباره سایر مشکلات صادرات زعفران، بیان کرد: در گذشته نرخ صادرات زعفران با نرخی که در گمرکات وجود دارد، متفاوت بود و صادرکننده باید بیشتر از میزان واقعی رفع تعهد می‌کرد که بخش عمده‌ای از این مشکل حل شده است.
قاچاق زعفران؛ سودآوری بسیار برای تجار افغانی
رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی گفت: چالش دیگر در این حوزه، قاچاق زعفران به افغانستان است. پس از قاچاق، زعفران ایران با برند افغانستان به کشورهای هدف صادر می‌شود. قاچاق زعفران به‌صورت فله‌ای است و بخش بسیار مهم ارزش افزوده‌ای که برای کشور تولید می‌کند، از بین می‌رود.
وی درباره دلایل قاچاق زعفران به افغانستان، بیان کرد: کشورهایی مانند چین و روسیه برای کمک به وضعیت نامناسب اقتصادی افغانستان، تعرفه‌های خود را با این کشور به صفر رسانده‌اند، این در صورتی است که کشورهای هدف برای دریافت زعفران گران‌قیمت از ایران تعرفه‌ای مشخص تعیین می‌کنند و به همین دلیل قاچاق زعفران می‌تواند برای تجار افغانی بسیار سودآور باشد.
محمدیان با اشاره به رو آوردن افغانستان به کشت و تولید زعفران و بازار فوق‌العاده جهانی این محصول، گفت: در چند سال گذشته کشورهای همسایه از خلأ حضور ایران در بازارهای جهانی استفاده کرده و حتی کشورهای CIS نیز شروع به کشت زعفران کرده‌اند.
وی اظهار کرد: از دیگر چالش‌های صادرات مراودات بانکی است. کشورهایی مانند افغانستان برای صادرات خود با چالش تحریم‌ها روبه‌رو نیستند و خریداران می‌توانند به راحتی پول را به آن کشور واریز کنند، ولی تحریم‌های ظالمانه علیه کشور و اینکه نمی‌توانیم مراودات مالی خود را از طریق بانک‌ها به‌راحتی انجام دهیم، باعث شده است انتقال پول صادرات از طریق صرافی‌ها انجام شود که خطر و هزینه‌های زیادی دارد.
رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی افزود: پول زیادی از صادرات هر محصول برای تبدیل ارز به ریال در صرافی‌ها از دست می‌رود و از طرفی خطرهای زیادی را به‌دنبال دارد. با توجه به اینکه ایران بزرگترین تولیدکننده زعفران است، اما تعیین نشدن قیمت تمام‌شده از دیگر چالش‌هایی است که با آن روبه‌رو هستیم. در صورتی که کشور برتر در تولید یک محصول، تعیین‌کننده قیمت نهایی است، اما درباره زعفران این رقبای ما هستند که نوسانات قیمت را مشخص می‌کنند.
محمدیان ادامه داد: گاهی آنقدر قیمت‌ها پایین است که برای کشاورز فروش محصولش سودی ندارد و گاهی قیمت بالا و جذاب است، اما متاسفانه محصول از دست کشاورز خارج شده و در دست دلالان قرار گرفته و همین روند، انگیزه کشاورز را برای ادامه کار کاهش می‌دهد و در واقع، این یک مشکل ساختاری در کشور ماست که افزایش قیمت و سود بیشتر به دست کشاورز و تولید کننده اصلی نمی‌رسد. از طرفی شرایط آب و هوایی نیز تاثیر بسزایی بر سطح زیر کشت زعفران دارد.
وی درباره حجم صادرات استان در دو ماه نخست سال، گفت: حجم صادرات زعفران استان ۱۸ تن و ۱۸۳ کیلوگرم به ارزش حدودی ۱۵ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار بوده که این میزان در زمان مشابه سال گذشته به میزان ۲۶ تن و ارزش تقریبی ۳۰ میلیون و ۵۹۰ هزار دلار بوده است. بنابراین صادرات از لحاظ وزنی ۳۰ درصد رشد منفی و از نظر میزان ارزشی با ۴۸ درصد کاهش نسبت به سال گذشته را داشته است. علاوه بر آن، میزان صادرات زعفران در استان همواره رتبه اول را به خود اختصاص داده که در دو ماه امسال به رتبه چهارم رسیده است.