در سال ۱۴۰۲، صادرات صنایع دستی، ۳۲۵ میلیون دلار بوده که اگر صادرات انفرادی و چمدانی از مبادی خروجی کشور هم در نظر گرفته شود، چند درصد از این رقم فراتر می‌رود و با در نظر گرفتن رقم ۳۰۹ میلیون دلاری از سهم فروش داخلی، هم چنان سهم صنایع دستی از اقتصاد کشور بسیار ناچیز است.
از جمله عوامل مهم دیگری که در امر صادرات موفق باید به آن توجه داشت، به ترتیب به موارد زیر میتوان اشاره نمود:
۱-دارا بودن اطلاعات کافی از بازار‌های خارجی و مهارت‌های مدیریت مالی
۲-آگاهی از تفاوت در نگرش ها، عادات، زبان و فرهنگ مشتریان خارجی
۳-بالا بودن مهارت‌های هنرمندان جهت ارائهء کار‌های خلاقانه به صورت مداوم
۴-منحصر به فرد بودن محصول
۵-دارا بودن ظرفیت تولید مشخص و قابل افزایش برای توسعهء بازار
۶-توانایی در برآورده ساختن ویژگی‌های محصول، متناسب با نیاز‌های مشتریان بازار هدف صادرات
۷-توجه به کیفیت بالا و حیات بلند مدت محصولات
صادرات موفق صنایع دستی می‌تواند در بهترین و ایده آل‌ترین حالت ممکن، توسط تاجران تخصصی فعال در یک زمینهء مشخص، همچون تاجر خاتم کاری، تاجر فیروزه کوبی و... که هم از زیر و بم محصول خود آگاه هستند و هم به شناخت بازار هدف، برندینگ، بازارسازی و سایر مباحث مذاکره، فروش و بازرگانی تسلط دارند تحقق یابد.
ضمن اینکه صادرات می‌تواند روی مباحث مهمی که سازمان جهانی یونسکو جهت ارائهء مهر اصالت و مرغوبیت به آنها تاکید دارد از جمله: مرغوبیت، نوآوری، اصالت، قابلیت عرضه و بازاریابی در بازار‌های داخلی و خارجی، تعادل بین قیمت و کیفیت، بسته بندی، سفارش پذیری، ماندگاری محصول، کیفیت، توسعهء بازار و معرفی آسان و سریع محصولات، بسیار تاثیر گذار باشد و اجرای این استانداردها، تماماً موجب رشد و شکوفایی اقتصادی و فرهنگی جامعه می‌گردد.
در واقع با امر صادرات، نظارت جدی تری به تولید صنایع دستی می‌شود، چرا که عدم نظارت از بزرگ‌ترین مشکلات و معضلات این بازار و صنعت بوده است و هر نوع صنایع دستی از کارگاه‌های مختلف خارج شده و بدون توجه به الزامات بازار هدف، صادر می‌شود.
نکتهء دیگر اینکه در حال حاضر صنایع دستی، زنجیرهء تولید ندارد و نمی‌توان کیفیت محصولات تولید شده در زمان و مکان‌های مختلف را با هم یکسان دانست که این نبود هماهنگی، در بازار عرضه و تقاضا اشکال وارد می‌کند.
همچنین واحد‌های تولیدی که دارای مهر اصالت یونسکو هستند و هنرمندانی که طبق استاندارد‌های جهانی فعالیت می‌کنند و همیشه مرغوبیت، اصالت و فاخر بودن از شاخصه‌های ارزیابی تولیدات آنهاست، به واسطهء عدم رعایت قانون حمایت از حق مولف (کپی رایت)، دچار خسران و سرخوردگی‌های متعددی می‌شوند. از جمله اینکه هزاران نمونهء مشابه و بدون کیفیت از تولیدات آنها روانهء بازار شده و نظارت و حمایت جدی در جهت جلوگیری از آن صورت نمی‌گیرد.
در این خصوص، ایجاد سامانهء جامع صنایع دستی، بروز کردن استاد کاران و هنرمندان با آموزش‌های نوین سازمان جهانی صنایع دستی و در اختیار قرار دادن بانک اطلاعاتی تولید و تأمین کنندگان به تاجران، می‌تواند در جهت رفع مشکلات، ارائهء محصولات با کیفیت به بازار‌های جهانی و سرعت بخشیدن به فعالیت‌های آنها بسیار تاثیرگذار باشد؛ و در پایان با توجه به اینکه صنایع دستی، اقتصادی هویت بنیان و مردمی است و ارز آوری بسیار بالایی برای کشور می‌تواند داشته باشد، با تصدی کمتر دولت روی این هنر _صنعت، نتایج بهتری رقم می‌خورد. چرا که قوانین اداری و بعضاً سلیقه‌ای مسئولان در کنار تحریم‌ها و... باعث طولانی شدن فرآیند ها، گسست و فاصلهء زیاد میان تولید کنندگان و بازار جهانی و حتی دلسردی هنرمندان از ادامهء فعالیت می‌شود.